Armia Kazachstanu dysponuje wieloma wzorami umundurowania. Na jego wygląd wpływ mają warunki klimatyczne, ograniczenia ekonomiczne oraz decyzje polityczne.

Ogólny krój munduru kazachskiego zdradza wpływy rosyjskie oraz polskie, uzupełnione kilkoma własnymi pomysłami. Każdy z żołnierzy dysponuje dwoma kompletami munduru. Mundur, w zależności od założonych odznak, pełni rolę munduru polowego, garnizonowego, roboczego i galowego. Kolor munduru definiowany jest jako „oliwkowo-zielony”. W rzeczywistości występuje w kilku odmianach, gdyż mundury szyte są w różnych zakładach, stosując różnorodne metody barwienia. W niektórych przypadkach określany jest jako „głęboko” lub „ciemno” oliwkowy. Mundur występuje także w odmianie letniej, barwy białej.

Kurtka ze stojącym kołnierzem, szyta z sukna w kolorze ochronnym. Posiada 4 kieszenie (dwie na piersiach i dwie poniżej stanu) oraz naramienniki zapinane na 1 guzik. Kurtka posiada 5 guzików. Na kołnierzu noszone są patki w barwie broni lub służby, a na naramiennikach dystynkcje stopnia i numer pułku.

Szyte z sukna, zapinane na 4 guziki. Posiadają 2 kieszenie. Nogawki zwężają się ku dołowi, gdyż są przeznaczone do noszenia z owijaczami.

Owijacze szyte z sukna, w tym samym kolorze co reszta munduru.

Sukienna czapka w kolorze munduru, ze skórzanym daszkiem (kolor naturalny) i paskiem na otoku. Czapka wykonana jest w kroju „maciejówki”. Wprowadzenie takiego kroju stanowi zerwanie z szerokimi, sztywnymi czapkami w stylu rosyjskim, które są nadal noszone w kawalerii, gwardii i niektórych jednostkach tyłowych. Na czapce nosi się metalowego orła państwowego (z flagi) oraz dystynkcje stopnia.

Bawełniana, biała koszula ze stójką, zapinana na 5 guzików, kroju rosyjskiej rubachy (rozpinana tylko pod szyją).

Noszony pod kołnierzem kurtki, ma za zadanie chronić szyję przed otarciami. Występuje w dwóch wersjach: galowej (białej) oraz polowej (w kolorze munduru). Szyty z bawełny. Identyczny w kroju z halsztukiem polskim.

Szyte ze skóry, barwione na czarno przez żołnierzy. Z okutym obcasem oraz ćwiekowaną podeszwą. Identyczne z trzewikami polskimi.

Z powodu problemów z zaopatrzeniem oraz dużej ilości posiadanego materiału wiele oddziałów piechoty posiada inne umundurowanie, zbiorczo nazywane mundurem zastępczym. Wśród jego elementów można wymienić bryczesy rosyjskie, buty rosyjskie (wysokie; po przydziale wysokich butów nie nosi się owijaczy; głównie bataliony z północy kraju), gimnastiorki rosyjskie. Ogółem ok. 15% żołnierzy otrzymuje mundur zastępczy.

Latem żołnierze noszą mundur letni, składający się z koszuli letniej wz. 16, spodni letnich wz. 16 lub wz. 15 i owijaczy letnich wz. 16. Mundur letni szyty jest z białego drelichu. Koszula letnia łączy cechy kurtki oraz koszuli- posiada 2 kieszenie na piersiach i naramienniki oraz kołnierz, ale rozpinana jest tylko pod szyją (jak gimnastiorka). Spodnie letnie wz. 16 są tego samego kroju, co zimowe, różnią się tylko materiałem. Spodnie letnie wz. 15 mają krój szarawarów (są luźne). W ramach munduru zastępczego często żołnierze otrzymują stare czerwone bryczesy rosyjskie. Owijacze letnie są barwy białej, ale wyprodukowano niewielką partię i większość żołnierzy nosi owijacze standardowe.