Zakrzacjanie- półkoczowniczy lud zamieszkujący obszar Zakrzacji w Drugim Świecie. Byli blisko spokrewnieni z Mongołami, co było szczególnie widoczne w wyglądzie, zwyczajach i języku. Wszyscy byli czarnowłosi, średniego wzrostu, o śniadej skórze i skośnoocy. Tradycyjnymi zajęciami była hodowla bydła (Turgan) oraz łowiectwo.
Zakrzackie osiedla charakteryzowały się różnorodnością budynków- od całkowicie przypominających mongolskie jurty, przez najróżniejsze konstrukcje z kamienia przypominające domy Tomalian (szczególnie powszechne na południu i w miastach), aż do niskich drewnianych domków-ziemianek. Poza przysadzistymi jurtami, wiele namiotów miało kształt stożka.
Podstawową jednostką organizacyjną była orda, czyli ród pasterzy wraz z ich inwentarzem. Na czele ordy stał chan. Orda kontrolowała pewien obszar stepu. Bogatsi członkowie rodu byli zwani bejami. Zwierzchność nad wszystkimi ordami sprawował gula-chan, który był władcą całego kraju.