Mongolopedia Wolna Encyklopedia

Napisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co potem musi się stać.

Narzędzia użytkownika

Narzędzia witryny

Ślad:
theo_walcott

Różnice

Różnice między wybraną wersją a wersją aktualną.

Odnośnik do tego porównania

Poprzednia rewizja po obu stronach Poprzednia wersja
Nowa wersja 		Poprzednia wersja
theo_walcott [2011/09/06 18:48]
patryk 		theo_walcott [2012/02/11 12:24] (aktualna)
Linia 6: Linia 6:
 |Theodore Walcott|| |Theodore Walcott||
 |Data i miejsce urodzenia|762 r. 2.s., Bliskostepie, Zakrzacja| |Data i miejsce urodzenia|762 r. 2.s., Bliskostepie, Zakrzacja|
-|Data i miejsce śmierci|814 r. 2.s., Ułan Bator, [[Wielkie Imperium Mongolskie]]|+|Data i miejsce śmierci|812 r. 2.s., Ułan Bator, [[Wielkie Imperium Mongolskie]]|
 |Zawód|wyuczony- dyplomata\\ wykonywany- etnograf| |Zawód|wyuczony- dyplomata\\ wykonywany- etnograf|
  
Linia 13: Linia 13:
 </WRAP> </WRAP>
  
-**Theodore Walcott** (ok. 2.s.762-2.s.814)- uczony i etnograf. Badał kulturę i zwyczaje wołoskie.+**Theodore Walcott** (ok. 2.s.762-2.s.814)- uczony i etnograf zakrzacki. Badał kulturę i zwyczaje wołoskie.
 ===== Życiorys ===== ===== Życiorys =====
 ==== Młodość ==== ==== Młodość ====
Linia 23: Linia 23:
 Młody Walcott nie czuł się dobrze w rodzinnej wiosce. Pragnął wyruszyć w odległą podróż. W tym celu posłał po swojego przyjaciela z uczelni, Teophila Budionny’ego. Poprosił go o pomoc rodzicom w zarządzaniu karczmą podczas jego nieobecności. Teophil zgodził się, gdyż pracował już jako pomocnik w karczmie w Talesgradzie. Theodore ruszył więc na północ. Młody Walcott nie czuł się dobrze w rodzinnej wiosce. Pragnął wyruszyć w odległą podróż. W tym celu posłał po swojego przyjaciela z uczelni, Teophila Budionny’ego. Poprosił go o pomoc rodzicom w zarządzaniu karczmą podczas jego nieobecności. Teophil zgodził się, gdyż pracował już jako pomocnik w karczmie w Talesgradzie. Theodore ruszył więc na północ.
 ==== Początek działalności naukowej ==== ==== Początek działalności naukowej ====
-Po przejściu przez [[Brama Berła|Bramę Berła]], przełęcz w [[Góry Pitagorasa|Górach Pitagorasa]] leżącą u stóp [[Berło (góra)|Berła]], góry mającej 6180 stóp (1854 m n.p.m.) Theo Walcott skierował się w stronę [[Jezioro|Jeziora]]. Podróżując przez Banat Buły zaczął pisać dziennik, będący najważniejszym świadectwem i zbiorem jego odkryć. Oto jak opisuje mieszkających tam ludzi:\\+Po przejściu przez [[Brama Berła|Bramę Berła]], przełęcz w [[Góry Pitagorasa|Górach Pitagorasa]] leżącą u stóp [[Berło|Berła]], góry mającej 6180 stóp (1854 m n.p.m.) Theo Walcott skierował się w stronę [[Jezioro|Jeziora]]. Podróżując przez Banat Buły zaczął pisać dziennik, będący najważniejszym świadectwem i zbiorem jego odkryć. Oto jak opisuje mieszkających tam ludzi:\\
  
 //„Ludzie mówią tu interesującym językiem. Przypomina on mój ojczysty, jednak jest pełen tylu zapożyczeń i własnych zwrotów, że nie jest łatwo go zrozumieć. Lud poczciwy, a wąsaty i smagły wichrem, cały dzień wypasają owce, a wieczorami siedzą w tawernach i grają w „kartioki”. Jest to rodzaj gry łączącej karty i kulki. Zasady są, jak oni mówią, „lajtchne”, zapiszę je kolejnego dnia. Każdy z mężczyzn nosi charakterystyczny, zakrzywiony nóż z wygrawerowanym hasłem, które służy do wzajemnej identyfikacji.”// //„Ludzie mówią tu interesującym językiem. Przypomina on mój ojczysty, jednak jest pełen tylu zapożyczeń i własnych zwrotów, że nie jest łatwo go zrozumieć. Lud poczciwy, a wąsaty i smagły wichrem, cały dzień wypasają owce, a wieczorami siedzą w tawernach i grają w „kartioki”. Jest to rodzaj gry łączącej karty i kulki. Zasady są, jak oni mówią, „lajtchne”, zapiszę je kolejnego dnia. Każdy z mężczyzn nosi charakterystyczny, zakrzywiony nóż z wygrawerowanym hasłem, które służy do wzajemnej identyfikacji.”//
 + \\ 
  \\  \\
 Theodore przekroczył most na Donabie, rzece będącej dopływem Lewi, w mieście Althrad i dotarł do Nowoburga, stolicy Banatu położonego na Jeziorem. Z uwagi na stałe zagrożenie ze strony mieszkających na północy ludów, miasto było otoczone palisadą. Składało się z kilkunastu drewnianych, krytych słomą długich, parterowych domów. Na wzgórzu znajdował się pałac Banodzierżcy- taki tytuł przyjmował władca Banatu. Pałac był dużym budynkiem z drewna i był kryty gontem. Tutaj odbywały się też walne wiece, które podejmowały najważniejsze decyzje. Theo przybył do miasta 24 czerwca 784 r.,  kiedy miasto było pełne wojowników. Banodzierżca planował wyprawę przeciwko Manofraktom znad Kara-Bogaz Gołu. Theo ruszył jednak na południe, wzdłuż brzegu Jeziora. Kolejne trzy lata spędził u podnóża Gór Pitagorasa wśród miejscowej ludności, zbierając informacje na temat wojny na północy. Theodore przekroczył most na Donabie, rzece będącej dopływem Lewi, w mieście Althrad i dotarł do Nowoburga, stolicy Banatu położonego na Jeziorem. Z uwagi na stałe zagrożenie ze strony mieszkających na północy ludów, miasto było otoczone palisadą. Składało się z kilkunastu drewnianych, krytych słomą długich, parterowych domów. Na wzgórzu znajdował się pałac Banodzierżcy- taki tytuł przyjmował władca Banatu. Pałac był dużym budynkiem z drewna i był kryty gontem. Tutaj odbywały się też walne wiece, które podejmowały najważniejsze decyzje. Theo przybył do miasta 24 czerwca 784 r.,  kiedy miasto było pełne wojowników. Banodzierżca planował wyprawę przeciwko Manofraktom znad Kara-Bogaz Gołu. Theo ruszył jednak na południe, wzdłuż brzegu Jeziora. Kolejne trzy lata spędził u podnóża Gór Pitagorasa wśród miejscowej ludności, zbierając informacje na temat wojny na północy.
Linia 31: Linia 32:
 Podczas podróżowania i poznawania krajobrazu i ludności Gór Pitagorasa, Theo natknął się na dziwnego człowieka. W jego obozowisku było mnóstwo, wydawałoby się niepotrzebnych, rzeczy takich jak metalowe sprężynki, gumki recepturki, oryginalne rurki itp. Wszystko to wyglądało jakby było wyjęte z jakiegoś zestawu. Tym podróżnikiem okazał się być pewien Wołoch. Walcott nie znał takiej narodowości, dlatego bardzo się nim zainteresował. Razem przez długie dnie podróżowali w stronę ojczyzny nowego kompana, nocami zaś prowadzili dysputy naukowe, gdyż okazało się, że napotkany podróżnik imieniem Wołkomir (woł.) uchodził w swoim ludzie za wykształconego. przypadli sobie do gustu. Przeszli przez Pustynię Czarnych Piasków i dotarli do Wołoszczyzny. Po dotarciu do Wołoszczyzny Theo prowadził dalsze badania. Zakwaterował się w miejscowości o nazwie Szalo'ar'Wsiesla, u podnóża późniejszych Gór Walcotta. Spędził tam dwadzieścia trzy lata, spisując wszystkie obserwacje w dzienniku. Po niezliczonych eksperymentach, obserwacjach i rozmowach z tubylcami Theo zdecydował, że pora wracać do domu. Wyruszył w drogę powrotną 7 sierpnia 807 r. Obrał trasę na południe, która prowadziła przez most nad rzeką Lo'ar'Szkuła, będącą dopływem Kłokołu. Był pilnowany przez strażnika, podmongolnika sztabowego o inicjałach J. S. (jedynie one zostały odnotowane), gdyż była to granica [[Wielkie Imperium Mongolskie|Wielkiego Imperium Mongolskiego]]. Nie pozwolił on przejść badaczowi przez rzekę, dlatego Walcott wielokrotnie próbował przeprawić się na drugi brzeg. Ale strażnik wpadł w dziki szał i tak długo znęcał się nad Theo, aż ten stracił zmysły. Wtedy właśnie wpadł na zgubny dla niego pomysł odwiedzenia Ułan Bator i udanie się na audiencję do Kalifa. Również w tym samym czasie zaczął pisać "Walcott przyszła w Mongolii" w języku będącym mieszanką wszystkich znanych mu języków.  Podczas podróżowania i poznawania krajobrazu i ludności Gór Pitagorasa, Theo natknął się na dziwnego człowieka. W jego obozowisku było mnóstwo, wydawałoby się niepotrzebnych, rzeczy takich jak metalowe sprężynki, gumki recepturki, oryginalne rurki itp. Wszystko to wyglądało jakby było wyjęte z jakiegoś zestawu. Tym podróżnikiem okazał się być pewien Wołoch. Walcott nie znał takiej narodowości, dlatego bardzo się nim zainteresował. Razem przez długie dnie podróżowali w stronę ojczyzny nowego kompana, nocami zaś prowadzili dysputy naukowe, gdyż okazało się, że napotkany podróżnik imieniem Wołkomir (woł.) uchodził w swoim ludzie za wykształconego. przypadli sobie do gustu. Przeszli przez Pustynię Czarnych Piasków i dotarli do Wołoszczyzny. Po dotarciu do Wołoszczyzny Theo prowadził dalsze badania. Zakwaterował się w miejscowości o nazwie Szalo'ar'Wsiesla, u podnóża późniejszych Gór Walcotta. Spędził tam dwadzieścia trzy lata, spisując wszystkie obserwacje w dzienniku. Po niezliczonych eksperymentach, obserwacjach i rozmowach z tubylcami Theo zdecydował, że pora wracać do domu. Wyruszył w drogę powrotną 7 sierpnia 807 r. Obrał trasę na południe, która prowadziła przez most nad rzeką Lo'ar'Szkuła, będącą dopływem Kłokołu. Był pilnowany przez strażnika, podmongolnika sztabowego o inicjałach J. S. (jedynie one zostały odnotowane), gdyż była to granica [[Wielkie Imperium Mongolskie|Wielkiego Imperium Mongolskiego]]. Nie pozwolił on przejść badaczowi przez rzekę, dlatego Walcott wielokrotnie próbował przeprawić się na drugi brzeg. Ale strażnik wpadł w dziki szał i tak długo znęcał się nad Theo, aż ten stracił zmysły. Wtedy właśnie wpadł na zgubny dla niego pomysł odwiedzenia Ułan Bator i udanie się na audiencję do Kalifa. Również w tym samym czasie zaczął pisać "Walcott przyszła w Mongolii" w języku będącym mieszanką wszystkich znanych mu języków. 
 ==== Spisanie "Walcott przyszła w Mongolii" ==== ==== Spisanie "Walcott przyszła w Mongolii" ====
-//Walcott przyszła w Mongolii// to najbardziej intrygujący i zagadkowy fragment //Dziennika// Theo Walcotta. Ta pieśń została spisana w drodze do Ułan Bator. Jej tekst jest w większości niezrozumiały. Wielu współczesnych badaczy uważa, że jest to dosłowne tłumaczenie języka wołoskiego na język zakrzacki, z zachowaniem charakterystycznych struktur gramatycznych, dodatkowo przeplatane słowami z innych języków. Melodia została prawdopodobnie zasłyszana u ludów wołoskich. Poniżej podano tekst razem z przypisami interpretacyjnymi.\\+//Walcott przyszła w Mongolii// to najbardziej intrygujący i zagadkowy fragment //[[Dziennik_tw|Dziennika]]// Theo Walcotta. Ta pieśń została spisana w drodze do Ułan Bator. Jej tekst jest w większości niezrozumiały. Wielu współczesnych badaczy uważa, że jest to dosłowne tłumaczenie języka wołoskiego na język zakrzacki, z zachowaniem charakterystycznych struktur gramatycznych, dodatkowo przeplatane słowami z innych języków. Melodia została prawdopodobnie zasłyszana u ludów wołoskich. Poniżej podano tekst razem z przypisami interpretacyjnymi.\\
 \\ \\
 //Walcott przyszła w Mongolii((Struktura gramatyczna prawdopodobnie pochodzi z wołoskiego.))\\ //Walcott przyszła w Mongolii((Struktura gramatyczna prawdopodobnie pochodzi z wołoskiego.))\\
Linia 79: Linia 80:
 \\ \\
 ==== Audiencja ==== ==== Audiencja ====
-Theo po dotarciu do Kalifa został o dziwo przyjęty przez władcę. Jednak problemy z poprawnym wysłowieniem się, spowodowane przygodą ze Strażnikiem zdenerwowały Kalifa, który wykrzyczał parę przekleństw i kazał zrzucić Theo z Nieskończenie Wysokiej Wieży. Badacz Theo Walcott, syn karczmarza Theoroda, zakończył swój żywot 29 stycznia 812 r. 2.s.+Theo po dotarciu do Kalifa został o dziwo przyjęty przez władcę. Jednak problemy z poprawnym wysłowieniem się, spowodowane przygodą ze Strażnikiem zdenerwowały Kalifa, który wykrzyczał parę przekleństw i kazał zrzucić Theo z wieży swojego pałacu. Badacz Theo Walcott, syn karczmarza Theoroda, zakończył swój żywot 29 stycznia 812 r. 2.s.
  
 ===== Zobacz też ===== ===== Zobacz też =====
   * [[:Przyjechał Wołko]]   * [[:Przyjechał Wołko]]
 +  * [[Lista artykułów na medal]]
theo_walcott.1315327683.txt.gz · ostatnio zmienione: 2011/09/05 22:00 (edycja zewnętrzna)

Narzędzia strony

Wszystkie treści w tym wiki, którym nie przyporządkowano licencji, podlegają licencji: CC Attribution-Share Alike 4.0 International
CC Attribution-Share Alike 4.0 International Donate Powered by PHP Valid HTML5 Valid CSS Driven by DokuWiki