Lasafaryzm- religia wyznawana w Tomalii i częściowo Zakrzacji, wywodząca się z wierzeń pierwotnych, ukształtowana ok. II w. 2.s. Nazwa pochodzi od Lasafar- głównej bogini czczonej w całym kraju. Lasafaryzm był religią politeistyczną, a większość bóstw związana była z przyrodą, rolnictwem i naturalnym cyklem pór roku, nie akcentowano natomiast wielu innych kwestii, na przykład dużą popularnością cieszyły się bóstwa wiosennego siewu, letnich żniw i patroni wzrostu poszczególnych gatunków roślin (np. bogini kapusty Kabarar lub bóg dyni Puman), a wojną i śmiercią opiekował się jeden bóg, Boran. Kapłankami składającymi ofiary z roślin i zwierząt mogły być jedynie kobiety. Obrzędy odbywały się w świętych miejscach- gajach, kamiennych kręgach, przy źródłach rzek, lub wznoszonych z kamienia świątyniach, będących też domami kapłańskimi.

• Bóstwa lasafaryzmu
• Historia
• Drugi Świat
• Podgórze