Buńczuk

Buńczuk (Tuk)- drzewce zakończone kulą lub grotem, ozdobione końskim włosiem.

Buńczuk stanowił symbol władzy w armii mongolskiej i tureckiej oraz wojskach tatarskich i kozackich. W XVII w. upowszechnił się w wojskach Rzeczypospolitej w wyniku orientalizacji znaku hetmańskiego. Dziś używany w formacjach odwołujących się do tradycji kawaleryjskich.

W Wielkim Imperium Mongolskim buńczuki są symbolami władzy i pozycji społecznej. Dżasak może występować pod buńczukiem o jednym ogonie, chan o dwóch ogonach, gubernator o trzech, a Kalif występuje pod buńczukiem osześciu ogonach.

Podczas pokoju nosi się buńczuki z białymi, a podczas wojny z czarnymi ogonami.

• Historia
• Prawo i administracja